Auto's en Canada

Niet ergens illegaal dubbel parkeren om geld te pinnen, nee gewoon door de drive thru pinautomaten. De auto is hier alles. Openbaar vervoer is hier zowaar nog slechter dan in Nederland. Zolang de sneeuw nog op zit laat wachten is fietsen dan ook een prima alternatief. Levensgevaarlijk ook. Geen enkele weldenkende Canadees verwacht een fietser op zijn weg. Wordt je niet gezien, dan wordt je wel genegeerd en bijna aangereden als ze langs je rijden.

Het is dus zaak, snel een auto te kopen. Het valt niet mee als autoliefhebber met een beperkt budget een auto te kopen. Ook zijn de auto’s hier ongeveer even duur als in Nederland. Ietsje goedkoper misschien. Veel wat hier rijd is groot. Grote auto’s in Nederland kosten veel aan wegenbelasting en de prijzen zijn dan ook vergelijkbaar lager. De klassiekere auto’s zijn hier wel voor een leukere prijs op de kop te tikken. Om de klassiekers te behouden is het wel raadzaam deze alleen in de zomer te gebruiken. Een leuke auto om mee door de sneeuw en pekel te ploegen moet nog gevonden worden.

Na dagen het internet afstruinen naar een geschikte kandidaat, was daar op een vrijdag een schitterende Audi S4 uit 1994. De snelle versie van de Audi 100. Een gegalvaniseerde carrosserie en vierwielaandrijving. In het zwart, van een liefhebber. Precies binnen het budget. Zaterdag kwam de verkoper niet zo goed uit, dus zondag begon de twee uur durende rit in de huurauto naar een klein plaatsje voorbij Toronto. De Audi was erg mooi. Je kon zien dat de auto gebruikt was, maar wel netjes gebruikt. Toen de verkoper naar buiten kwam zei hij: “Sold”. In eerste instantie dacht ik dat de man grappig deed, we hadden tenslotte 2 uur sturen achter de rug. Bij nader inzien bedoelde de man het serieus. De auto bleek een half uur geleden verkocht te zijn. “Ja, die man zou niet meer komen, maar kwam toch en toen was ie verkocht.” Op dat moment had graag een deuk in de Audi geschopt. Zen master als ik ben, heb ik niets gezegd en zijn we huiswaarts gereden.

Rijden in Canada heeft leuke eigenaardigheden. Als je op een kruising komt, stop je, en als je als eerste kwam, mag je als eerste weer weg. Mocht je toevallig precies gelijk aankomen op de kruising, dan gelden de voorrangsregels zoals we die in Nederland zijn gewend.

Met een buitenlands rijbewijs een autoverzekering afsluiten is onmogelijk en een autoverzekering is verplicht. Geen verzekering, niet rijden. Omdat Canada een autoland is hebben ze het voor veel Westerse landen makkelijk gemaakt je westerse rijbewijs in te ruilen voor een Canadees rijbewijs, om precies te zijn een Ontario rijbewijs (voor andere provincies gelden andere regels). De inruilrijbewijslanden zijn: Oostenrijk, België, Frankrijk, Duitsland, Groot Brittannië, Japan en Korea. Ja, je leest het goed, ook mensen die aan de verkeerde kant van de weg te rijden kunnen zo hun rijbewijs inruilen. En inderdaad, Nederland staat niet op de kaart. Opnieuw het rijbewijs halen dus. Theorie is reeds op zak (G1), halverwege december gaan we voor de praktijktest. Gelukkig hebben we bij de RDW een soort goed gedrag bewijsbrief aangevraagd en overhandigd, zodat we meteen op kunnen voor een volledig rijbewijs (G). Anders hadden we eerst nog een bijna volledig rijbewijs moeten halen (G2), een soort beginnerrijbewijs, vooral goed voor de verzekeraars.

Binnenkort mijn eerste rijles na 10 jaar, hopelijk vindt de rijinstructeur dat ik met een enkel lesje al meteen op een goed kans-op-slagen niveau zit.